Zacht geweld
Kleine meisjes worden groot. Op het eerste gezicht laten de schilderijen van Lisette Durinck een reeks meisjes zien. Als je beter kijkt begint er meer op te vallen en roept het beeld steeds meer vragen op. Soms lijkt het beeld je te verleiden. Dit mag eigenlijk niet omdat je kan zien dat de vrouw in kwestie nog maar een meisje blijkt te zijn. De figuren ogen kwetsbaar. Ze hebben angst of verbergen het. Ze willen dat je naar ze kijkt. Ze eisen opzettelijk je aandacht.Het werk vervreemdt en wordt hierdoor bijna ongrijpbaar. Door de minimalistische gezichtsuitdrukkingen, het scherpe kleurgebruik, de confronterende composities en de doorkijkjes door middel van uitgesneden houten panelen, wordt de chaos die zich afspeelt in de hoofden van de meisjes extra versterkt.

De afgebeelde figuren zijn allemaal meisjes / jonge vrouwen. Een kenmerk voor deze groep is de totale chaos die zich in zowel lichaam als geest afspeelt in de transitie van jong meisje naar volwassene.  Ieder meisje moet er op haar eigen manier mee omgaan. Daardoor ontstaat er in hun leven een groot spanningsveld tussen hun oude vertrouwde ik en de nieuwe persoon die zich laat zien. De schilderijen in ‘Zacht geweld’ proberen de angst, de kwetsbaarheid, de (on)volwassenheid en de tweestrijd te verbeelden.